پیدایش خشم
چرا بچه‌ها در بزرگ‌سالی از پدر و مادرهای خود خشمگین هستند؟ پاسخ این سوال در چهار سبک تربیتی نادرست نهفته است: سبک تربیتی کمال‌گرا، سبک تربیتی دست کم‌انگاری و سبک تربیتی کنترل‌گر. این شیوه‌های فرزندپروری، کودکان را دچار تعارض، اضطراب و خشم می‌کند. برای آشنایی با نمونه‌ها و مصداق‌های هریک از این سبک‌های تربیتی نادرست، حتماً این ویدئو را تا انتها تماشا کنید.
والدین تنبیه‌گر
تنبیه نادرست کودکان، علاوه بر آسیب جسمانی، بر روح و روان کودک نیز تاثیر زیادی می‌گذارد. تنبیه باعث کاهش آی‌کیو و هوش کودک می‌شود. افراد خردسال پس از تنبیه شدن حس بدی پیدا می‌کنند و برای همین از خودشان رفتارهای بدی بروز می‌دهند. در ضمن، خشم فرزند نسبت به پدر و مادرش از بدترین انواع خشم است که با تنبیه به وجود می‌آید. اصلاً شیوه‌ی درست تنبیه چیست؟ آیا تنبیه همیشه مخرب است؟ صحبت‌های کارشناس ما در این ویدئو اغلب سوالات شما درباره‌ی والدین تنبیه‌گر را پاسخ داده است.
والدین خودخواه
والدین خودخواه فرزندان را به طور کامل در اختیار خود می‌دانند. آن‌ها هیچ استقلالی برای کودک یا نوجوان خود قائل نیستند. پدر و مادرها باید بدانند که کودک برای کشف و بروز استعدادهایش، نیاز به آزادی دارد. والدینی که به کودکان خود مسئولیت بیش از حد می‌دهند، در واقع به آن‌ها اجازه‌ی بچگی کردن نمی‌دهند. والدین خودخواه به فرزندان خود اجازه نمی‌دهند هیجانات خود را بروز دهند و در این دنیا به کشف و شهود برسند. حال این سوال ایجاد می‌شود که چگونه باید محیطی را به وجود بیاوریم که کودک در آن رشد و پیشرفت داشته باشد و همزمان به دام آسیب‌های اجتماعی نیفتد؟
حمایت افراطی والدین
همه‌ی ما می‌دانیم که والدین حتماً باید به کودکان خود محبت کنند و در همه حال حامی آن‌ها باشند. اما اگر این محبت‌ها و پشتیبانی‌ها رنگ افراط به خود بگیرند، آسیب‌های جدی به فرزند وارد می‌شود. بعضی پدر و مادرها به دلیل دلسوزی و محبت، هیچ مسئولیتی به فرزندان خود واگذار نمی‌کنند و حتی کارهای شخصی بچه را انجام می‌دهند! هیچ می‌دانید این کنترل و حمایت زیاد چه تاثیری بر کودک دارد؟ آیا از اثرات محدودیت زیاد بر روح و روان فرزندان آگاهید؟ پاسخ این سوالات را در این ویدئو خواهید یافت.
موانع فرزندپروری موفق
یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های والدین تربیت فرزندان موفق و خوشبخت است. همه‌ی پدر و مادرها خواستار این هستند که آینده‌ی فرزندشان پر از موفقیت و سعادت باشد. بیشتر پدر و مادرها بر اساس طرح‌واره‌های ذهنی، تجربه و دانش قبلی خود درباره‌ی شیوه‌ی تربیت فرزند تصمیم می‌گیرند. اما خیلی وقت‌ها همین طرح‌واره‌ها یا باورهای غلط باعث می‌شوند تصمیمات درست در تربیت فرزند خود نگیریم. یا مشکلات زناشویی و استرس‌های کاری خود را در برخوردمان با کودک دخالت دهیم. با این وجود، چه راه‌هایی برای جلوگیری از این اتفاقات و تربیت صحیح فرزند وجود دارد؟ پاسخ این سوال مهم را در این ویدئو خواهید یافت.
انواع نیازها
همه‌ی ما از بچگی نیازهای ژنتیکی خاصی داریم که توجه به این نیازها می‌تواند در شکل‌گیری شخصیتی سالم و قدرتمند موثر باشد. بنابراین لازم است والدین به این مسئله مهم توجه بیشتری داشته باشند. کودکان ما 5 نیاز اساسی دارند: نیاز پیوستگی ایمن، نیاز استقلال و خودگردانی، نیاز صحبت راجع به احساسات و هیجانات، نیاز خودانگیختگی و تفریح و نیاز به محدودیت‌های واقع بینانه. برای آشنایی با این نیازها و شیوه‌های برآورده کردن آن‌ها، این ویدئو را از دست ندهید.
انواع آزارها
همه‌ی انسان‌ها در سنین کودکی به دلیل ناتوانی و ضعف، توانایی مراقبت از خود را ندارند. در نتیجه به مراقبت پدر و مادر خود نیاز دارند تا بر مشکلات مختلف دنیای امروز پیروز شوند. کودکانی که از حمایت پدر و مادر برخوردار نیستند و به نیازهایشان اهمیتی داده نمی‌شود، مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند. به طور کلی چهار نوع آزار اصلی داریم که به عنوان والدین باید به آن‌ها توجه ویژه‌ای داشته باشیم: آزار جسمی، آزار روانی، آزار غفلت و آزار جنسی. برای آشنایی با این آزارها و شیوه‌های مقابله با آن‌ها، این ویدئو را از دست ندهید.
لجبازی کودکان
لجبازی کودکان معمولاً والدین را به دردسر می‌اندازد و آن‌ها را کلافه می‌کند. غافل از اینکه اصلی‌ترین دلیل لجبازی در کودکان خود پدر و مادرها هستند. کمال‌گرایی و کنترل‌گری پدر و مادر باعث بروز چنین رفتاری در کودکان و نوجوانان می‌شود. بنابراین والدین قبل از اینکه بچه‌دار شوند در ابتدا باید به طرح‌واره‌های ذهنی خود مراجعه کنند و سعی کنند این دو نگرش را از بین ببرند. چراکه لجبازی در کودک می‌تواند در آینده مشکلات زیادی ایجاد کند و احساس رضایت در افراد را تا حد صفر برساند! برای آشنایی با ریشه‌ی این اخلاق و شیوه‌های مقابله با آن، این ویدئو را از دست ندهید.
ناراستی کودکان
یکی از شیوه‌های تربیتی پدر و مادرها استفاده از تنبیه است. تنبیه قرار است به کودک نشان دهد رفتار او مناسب نبوده و باید اصلاح شود. اما گاهی همین روش‌های تنبیه و مجازات باعث می‌شود کودک به نوعی ترس مبتلا شود. والدین سخت‌گیر و ناآگاه که بدون توجه به احساسات فرزندان خود تنبیه‌های سختی بر کودک وارد می‌کنند، افرادی دروغگو تربیت می‌کنند. وقتی ما دنبال مقصر هستیم و تفکر مقصریاب داریم، کودک برای فرار از مجازات دروغ می‌گوید. حالا برای جلوگیری از بروز چنین اخلاقی، چطور باید رفتار خود را اصلاح کنیم؟ پاسخ این سوال را در این ویدئو از زبان کارشناسان ما بشنوید.