رابطه روش تدریس با یادگیری دانش‌آموزان

برخی از معلم‌ها این طور تصور می‌کنند که انتخاب روش‌های سنتی و غیرفعال در تدریس، سرعت یادگیری را افزایش می‌دهد. این در حالی است که اساسا چنین روش‌هایی صرفا سرعت انتقال مفاهیم آموزشی را بالا می‌برند؛ بدون اینکه توجهی به کیفیت یادگیری داشته باشند. درست است که با انتخاب روش‌های تدریس فعال، سرعت آموزش تا حدی پایین می‌آید. در مقابل نباید از افزایش سرعت یادگیری در این حالت غفلت کرد. موضوعی که می‌تواند با حصول نتایج مطلوب در ارزشیابی‌های تحصیلی به‌وضوح مورد مداقه قرار بگیرد.

یکی از اهداف مهمی که روش‌های تدریس فعال دنبال می‌کنند، تثبیت مطالب آموزشی است. خیلی از دانش‌آموزان با چالش فرار بودن آموخته‌های خود دست و پنجه نرم می‌کنند. معلم‌ها با انتخاب متدهای آموزشی مناسب می‌توانند یادگیری عمیق را برای دانش‌آموزان میسر کنند. همه ما موضوعاتی از دوران مدرسه را به‌یاد داریم که به‌خاطر انتخاب روش تدریس منحصربه‌فرد و ایده‌آل از سوی معلم، علی‌رغم گذشت سال‌های طولانی، در ذهن ما حک شده‌اند. این موضوع می‌تواند یک کار عملی، یک قطعه شعر یا یک فرمول خاص باشد

روش‌های تدریس فعال، دانش‌آموزان را با فرآیند آموزش درگیر می‌کنند. این موضوع باعث تقویت انگیزه دانش‌آموزان می‌شود. انگیزه موتور پیشرفت تحصیلی را در آن‌ها روشن نگه می‌دارد. اینجاست که باید روی رابطه روش تدریس با میزان یادگیری دانش آموزان تاکید کنیم. قطعا دانش‌آموزانی که در کلاس چیزی جز شنونده نیستند، با دانش‌آموزان دیگری که دائما در کلاس به ایفای نقش می‌پردازند از نظر یادگیری در وضعیت مشابهی قرار ندارند.

درگیر شدن دانش‌آموزان در چرخه آموزش و یادگیری، مسئولیت‌پذیری آن‌ها را در پی دارد. چرا که آن‌ها برای ایفای نقش خود باید مسئولیتی را قبول و اجرا کنند. چنین رویه‌ای می‌تواند منجر به تقویت اعتماد به‌نفس دانش‌آموزان نیز گردد. از این زاویه هم می‌توانید تاثیر روش تدریس بر یادگیری دانش آموزان را تحلیل کنید.

در یک کلاس درس وقتی به‌سراغ روش‌های تدریس فعال می‌روید، لاجرم پای کار گروهی هم به‌میان می‌آید. گفت‌وگو‌ها، پرسش و پاسخ‌ها، کارهای عملی و .. زمینه را برای مشارکت و تعامل سازنده بین دانش‌آموزان فراهم می‌کند. یادگیری کار گروهی نه‌تنها روی موفقیت‌های تحصیلی دانش‌آموزان موثر است؛ بلکه در فضای شغلی هم خیلی به‌کار آن‌ها می‌آید.